Ask Phoebe cz. 16

Ask Phoebe cz. 16

Cześć wszystkim! Mam nadzieję, że wasz tydzień był udany. Mi udało się spędzić wieczór w operze. Dziwny występ, ale muzyka była cudowna, więc muszę teraz o tym napisać do czasopisma „Opera”.[restrict …]

OK, teraz odpowiem na pytania z tego tygodnia: Andreas spytał o stosunek Freddiego do Włoch. Queen nie jeździli w trasy po Włoszech nie dlatego, że nie lubili tego kraju lub nie chcieli tam jechać. Po prostu były dwa ważne powody, dlaczego nigdy nie doszło do trasy. Po pierwsze, w latach 70. i 80. było dużo napadów z bronią na ulicach i w domach w dużych miastach. Po drugie, i to nawet teraz jest aktualne, czas zdaje się nie mieć dużego znaczenia w tym kraju. Kiedy Queen ruszali w trasy w czasach przed komórkami i mailami, organizacja czasu była bardzo ważna. Jeśli plan trasy zakładał, że sprawdzamy dźwięk o 16.00, to musiała to być 16.00. Nie było gwarancji, że cokolwiek wydarzy się o czasie. Nawet teraz, według mojego doświadczenia, 10.00 oznacza którąkolwiek między 10 a 11.

Reza pyta o Freddiego i współczesny Iran (Persję). Najprostsza odpowiedź to taka, że Freddie rzadko opowiadał o swoim dzieciństwie. Tak jak twierdzisz, miał perskie pochodzenie, ale jego przodkowie opuścili swój kraj prawie 1000 lat temu, kiedy wyznawcy Zaratustry były zmuszeni wyjechać. Freddie interesował się wiadomościami z Iranu tak jak wiadomościami z innych miejsc i zapisywał je w swoim encyklopedycznym umyśle. 

Stefan pytał o prawdziwego Freddiego. Masz rację, nigdy nie widziałem, by Freddie prowadził samochód, zmywał naczynia, sprzątał, a już NA PEWNO nie gotował. Nigdy nie robił zakupów spożywczych, ale uwielbiał przebywać w sklepach z antykami, domach aukcyjnych. Dużo czasu spędzał u fachowców zajmujących się restauracją sztuki i tworzeniem ram obrazów; troszczył się o większość swojej kolekcji, kiedy tylko była potrzeba. Muzyka zajmowała dużo jego czasu. Kiedy nie nagrywał i nie występował, słuchał i oglądał nagrania z występami innych artystów, których lubił. Chodził na balet i przedstawienia teatralne, by zobaczyć występy przyjaciół i uwielbiał jadać na mieście z przyjaciółmi lub ich zapraszać do domu na jedzenie. Po prostu robił to, co my wszyscy, ale na większą skalę.

Freddie i goryl – teledysk „I’m Slightly Mad”

Mike spytał o artykuł prasie amerykańskiej po śmierci Freddiego. Pisano w nim, że Freddie zapisał 33% swojego majątku na badania nad AIDS i że nagrał filmy zwiększające świadomość na temat HIV/AIDS, które miały być pokazywane po jego śmierci.
Mogę powiedzieć, że nie było takich filmów. Freddie bywał w studiu nagrań w tych ostatnich miesiącach i to zabierało wszystkie jego siły. Z tego co wiem, nic nie nagrał po These Are the Days of Our Lives. Niczego nie zapisał w testamencie na badania nad HIV/AIDS, ale przez ostatnie cztery lata życia przekazał przez osoby trzecie znaczne sumy pieniędzy wielu organizacjom charytatywnym zajmującym się walką z HIV/AIDS.

Adam chciał się dowiedzieć więcej o gorylu w teledysku do Slightly Mad. Nie, to nie był
Elton John! Był to ktoś z obsługi! Ostatni raz odpowiadam na to pytanie.

Will chciałby wiedzieć, co Freddie myślał o swoim talencie. Wspominasz dwóch ludzi, których Freddie umieściłby na piedestale: Elvisa i Johna Lennona. Freddie wiedział, że stworzył parę dobrych utworów, niektóre z nich oceniał lepiej niż ich odbiorcy, ale nigdy nie myślał o sobie w tych samych kategoriach co o tych dwóch artystach.

Freddie z piwem w piwnicy Hotelu Arabellapark – foto Peter Hince

Chris pytał o zwyczaje Freddiego w kwestii jedzenia w domu. Piwo nigdy nie miało wysokiej pozycji. Zawsze mieliśmy jakieś w lodówce na wypadek, gdyby któryś z gości miał ochotę, ale Freddie wolał inne napoje. Można było podzielić dzień na trzy części: najpierw earl grey z mlekiem i dwiema kostkami cukru, potem nadchodził czas szampana, a następnie wódka z tonikiem. W domu lubił domowe jedzenie. Robiliśmy zapiekanki z mieloną wołowiną, kurczakiem według przepisu jego matki z kiełbaskami i pieczoną fasolą, zupy, chili con carne, ryby. Uwielbiał tradycyjne pieczenie i robiliśmy je w każdą niedzielę, kiedy byliśmy w domu. Freddie zawsze mówił, że jeśli chciałby wykwintnych dań, to było mnóstwo restauracji wokół domu, dokąd można by się udać, by je dostać.

Peter chciałby wiedzieć, z kim związane były imiona, które Freddie nadał członkom zespołu. Były one nadawane od nazwisk. Roger został Liz z powodu aktorki Elizabeth Taylor, Brian z powodu piosenki Roda Stewarta Maggie May. Johna nazwano Belicią, bo Freddiemu nie przychodziła do głowy żadna aktorka o nazwisku Deacon. Najbliższym brzmieniowo było beacon – latarnia lub światło ostrzegawcze, a belicia beacons to były świecące słupki ostrzegawcze przy przejściach dla pieszych.

Freddie w Monachium

Heidi zadała pytanie o Monachium i Crazy Little Thing Called Love. Aby być szczerym na 100%, muszę przyznać, że nie wiem, w którym hotelu przebywał Freddie, kiedy do głowy przyszedł mu pomysł na ten utwór. W okresie, który spędziłem z nim, a który to okres rozpoczął się właśnie po tym nagraniu, spędzaliśmy dużo czasu w Hiltonie. To była baza wypadowa we wczesnych pobytach w Monachium i podczas tras. Czasem zatrzymywaliśmy się w Bayerische Hof, który był hotelem bardziej w jego stylu, wspaniałym pięciogwiazdkowym przybytkiem. Jeśli zatrzymasz się w jednym z nich, możesz również odwiedzić ten drugi. Jeśli trafisz na bardzo pomocną recepcjonistkę, może uda się sprawdzić ich archiwa i dowiedzieć się, czy zespół przebywał tam w lecie lub na jesieni siedemdziesiątego dziewiątego.

Jeszcze raz mam nadzieję, że odpowiedziałem na parę Twoich pytań, nawet jeśli nie podałem Twojego imienia. Zadajecie pytania, które odświeżają mi niektóre wspaniałe wspomnienia. Róbcie tak dalej!

tłumaczenie: Blanka Rzewuska

tekst, wybór zdjęć, skład: daga  

korekta: Paweł Kukliński [/restrict]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

× three = six